اشعار زیبا در مدح امام علی (ع)

ناگهان یک صبح زیبا آسمان گل کرده بود

خاک تا هفت آسمان، بغض تغزل کرده بود

حتم دارم در شب میلادت، ای غوغاترین!

حضرت حق نیز در کارش تأمل کرده بود

هر فرشته، تا بیایی، ای معمایی ترین!

بال های خویش را دست توسل کرده بود

هر کس که شود داخل حصن حیدر

ایمن بود از عذاب روز محشر

جز مهر علی و آل چیزی نبود

سرمایه ی طوبا و بهشت و کوثر

***

ای سفر کرده ی موعود بیا

که دلم در پی تو دربه در است

جان ناقابل این چشم به راه

برگ سبزی به تو، روز پدر است

***

برخیز که قدسیان جوابت بدهند

وز کوثر معرفت جوابت بدهند

چون ماه رجب باشد و اعیاد علی

این روز دعای مستجابت بدهند

***

از کعبه ی حق بانگ جلی می آید

آوای خوش لم یزلی می آید

بشنو که سروش وحی حق می گوید

آغوش گشاییدعلی می آید

***

تا حب علی و آل او یافته ایم

کام دل خویش مو به مو یافته ایم

وز دوستی علی و اولاد علی است

در هر دو جهان گر آبرو یافته ایم

***

تاراج دل به تیـــــغ دو ابروی دلبر است

مستی قلب عاشقم از جام کوثر است

بر سر در بهشت خدا حک شده چنین

بختش بلند هر که گرفتار حیدر است

***

میدان بلاغت است دیوان علی

کس چون بنهد قدم به میدان علی

هر نکته که بوی عشق می آید از آن

یا زان محمد است یا زان علی

***

گفتم ز چه کعبه را به عالم شرف است

وان خانه مطاف اهل دل صف به صف است

گفتا که گهر مایۀ ارج صدف است

این عاصمه زادگاه میر نجف است

***

دایم ز ولایت علی خواهم گفت

چون روح قدس ناد علی خواهم گفت

تا روح شود غمی که بر جان منست

کل هم و غم سینجلی خواهم گفت

***

بر مولود کعبه از دل و جان صلوات

تقدیم به ارواح شهیدان صلوات

میلاد امیر مومنان آمده است

بفرست بر آن گوهر تابان صلوات

***

سرچشمه ی عشق با علی آمده است

گل کرده بهشت تا علی آمده است

شد کعبه حرمخانه میلاد علی(ع)

کز کعبه صدای یا علی آمده است

***

از دین نبی شکفته جان و دل من

با مهر علی سرشته آب و گل من

گر مهر علی به جان نمی ورزیدم

در دست چه بود از جهان حاصل من . . .

***

تا حبّ علی و آل او یافته ایم

کام دل خویش مو به مو یافته ایم

وز دوستی علی و اولاد علی است

در هر دو جهان گر آبرو یافته ایم . . .

***

تا که بر لب نامت ای زیباترین، می آورم

آسمان ها را تو گویی بر زمین می آورم

تو طلوع آفتابی، من اذان مغربم

زیر لب نام امیرالمؤمنین می آورم . . .


***

میلاد مرتضی اسدالله حیدر است

جشن ولادت علی(ع) آن میر صفدر است

زوجی برای فاطمه حق آفریده است

این زادروز همسر زهرای اطهر است . . .

***

هر کس که شود داخل حصن حیدر

ایمن بود از عذاب روز محشر

جز مهر علی و آل چیزی نبود

سرمایه ی طوبا و بهشت و کوثر

***


ذکر من، تسبیح من، ورد زبان من علی است

جان من، جانان من، روح و روان من علی لست

تا علی (ع) دارم ندارم کار با غیر علی

شکر لله حاصل عمر گران من علی است . . .

***

زان سبب ماه رجب ماه خداست

که اندر آن میلاد شاه لافتی ست

شد رخش از کعبه ظاهر، عقل گفت:

چون که صد آمد نود هم پیش ماست . . .

***

دل هر چه نظر به وسعت عالم تافت

جز نور تو در عرصه ی آفاق نیافت

هنگام نهادن قدم بر سر خاک

دیوار حرم به احترام تو شکافت

میلاد امام علی(ع) مبارک باد . . .


***
مکه پر شور و شعف

کعبه می گیرد شرف

قبله را قبله نما

آمده میر نجف

***


نیستم بیگانه، هستم آشنایت یا علی

از ازل دل داده بر مهر و ولایت یا علی

تا جمال خویش را در کعبه حق ظاهر کند

پرده گیرد از جمال دلربایت یا علی . . .

***

علی نجوای عرش کبریایی

علی مولود بیت ا...اعلی

علی آیینه ای از حق زمعنی

علی قربانی محراب خونین . . .

***

شاهنشهی و شد نجفَت مرکز شاهی

ایوان تو نور است و جهان جمله سیاهی

گر پای کسی در حرمت جای بگیرد

از لطف خریدارشوی تو به نگاهی . . .

***

سکان زمین و آسمان است علی

سلطان همه جهانیان است علی

گلواژه ی منشق از علی اعلاست

سر چشمه ی فیض بی کران است علی . . .

***

زپشت پرده تا بى پرده یار من نمایان شد

ز شرم روى او خورشید اندر پرده پنهان شد

ولادت یافت اندر کعبه آن مولود مسعودى

که ذات پاک او مرآت ذات پاک یزدان شد . . .

***

از << عین >> علی عیون ما بینا شد

وز << لام >> علی لسان ما گویا شد

در << یای >> علی نور خدا را دیدیم

زان نور محمد و علی پیدا شد

***

سر چشمه عشق با علی(ع) آمده است

گل کرده بهشت تا علی(ع) آمده است

شد کعبه حرمخانه میلاد علی(ع)

کز کعبه صدای یا علی(ع) آمده است

***

نازد به خودش خدا که حیدر دارد

دریای فضائلی مطهر دارد

همتای علی نخواهد آمد والله

صد با اگر کعبه ترک بردارد

***

چون نامه اعمال مرا پیچیدند

بردند و به میزان عمل سنجیدند

بیش از همه کس گناه ما بود ولی

ما را به محبت علی بخشیدند

***

من از ازل به مهر علی خو گرفته ام

درس خداشناسی و نیرو گرفته ام

ار مرشد طریقت خود شاه لافتی

خوی محبت از کرم او گرفته ام

***

یارب این ماه کدامین مه و امشب چه شب است

كه فلک غرق نشاط است، زمین در طربست

شد مگر چشم مه امشب به جمالی روشن

کاین چنین خرم و تابنده و پر خنده لبست

آری از منظره ماه و کواکب پیداست

که شب سیزده ماه شریف رجب است

***

زد عشق تو خیمه در دل ما

حل شد زتو جمله مشکل ما

با مهر علی و آل بسرشت

از روز ازل خدا دل ما

***

ذکر من، تسبیح من، ورد زبان من علی است

جان من، جانان من، روح و روان من علی لست

تا علی (ع) دارم ندارم کار با غیر علی

شکر لله حاصل عمر گران من علی است

***

حجت حق، از حریم حق، به امر حق عیان شد

روشن از نور رخش، ارض و سما، کون و مکان شد

خانه زاد حق ولادت یافت اندر خانه ی حق

حق به مرکز جا گرفت، باطل گریزان از میان شد

***

دل هر چه نظر به وسعت عالم تافت

جز نور تو در عرصه ی آفاق نیافت

هنگام نهادن قدم بر سر خاک

دیوار حرم به احترام تو شکافت