اشعار زیبای منتظران حضرت مهدی (عج)

وبلاگ <<باغ همسفران>> فرا رسیدن ایام شعبانیه و همچنین پیشاپیش نیمه شعبان سالروز ولادت گل سرسبد هستی آخرين ذخيره الهي یگانه منجی عالم بشریت حضرت بقية الله الاعظم حجته ابن الحسن العسکریمهدی موعود(عجل الله تعالي فرجه الشريف)را به تمامی محبان و منتظران آن حضرت صمیمانه تبریک و تهنیت عرض میکند - و میکوشد که شاید از این رهگذر توشه ای هرچند ناچیز برگیرد . انشا الله

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

مژده اي دل که شب نيمه شعبان آمد

بر تن مرده و بي جان جهان جان آمد

بانگ تکبير نگردرهمه عالم بر پاست

همه گويند مگر جلوه يزدان آمد

اززمين نوربه بالا رود امشب زيرا

نور خورشيد امامت همه تابان آمد

قائم آل محمد (عج)گل گلزار رسول

حجه بن الحسن (عج)آن مظهر ايمان آمد

شبی را به خوابم بیا، نازنین!
دلم را پُر از بوی خورشید کن

بیا چشمه غصه های مرا
پُر از جوششِ شعر امید کن

بیا که جهان، زیر هر گام تو
پُر از رویش سبزه ها می شود

دلِ آسمان، پُر زِ رنگین کمان
زمین، غرق ذکر خدا می شود

یا مهدی (عج)

ی قرار تؤام و در دل تنگم گِله هاست

آه! بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رُخ مهتاب که افتاده در آب

در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

بی تو هر لحظه مرا، بیم فرو ریختن است

مثل شهری که به روی گُسل زلزله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد؟

دیدنت آرزوی روز و شب چلچله هاست

باز می پرسم از آن مسئلة دوری و عشق

و ظهور تو جواب همة مسأله هاست

یا مهدی (عج)

صبحدم پيك مسيحا دم جانان آمد
گفت برخيز كه آرام دل و جان آمد
سحر از پرده نشينان حريم خلوت
نغمه برخاست كه شاهنشه خوبان آمد
عاشقان را رسد اين طرفه بشارت زسروش
كه سحرگاه شب نيمه شعبان آمد
مى rlm;كند مرغ سحر زمزم بر شاخ گل
كه ز نرگس ثمرى پاك بدوران آمد
وارث تاج نبى اوست كه با دعوت حق
بهر افراشتن پرچم قرآن آمد
شهسواريست كه با صولت و بازوى على
از پى كشتن كفار به ميدان آمد
مظهر صلح حسن اوست كه با حلم حسن
پى آرامش دلهاى پريشان آمد
آنكه اندر رگ او خون حسين بن عليست
پى خونخواهى سالار شهيدان آمد
در ره زهد و عبادت چو على بن حسين
سوى حق قافله راسلسله جنبان آمد
علم باقر همه در اوست كه با مشعل علم
رهبر جامعه بى سر و سامان آمد
تا ز ناپاك كند مذهب صادق را پاك
مظهر راستى و پاكى و ايمان آمد
هم چو كاظم كه بود قبله حاجات و مراد
دردمندان جهان را پى درمان آمد
چون رضا تا كه كند از رنگ علوم
وارث افسر سلطان خراسان آمد
اوست سرچشمه تقوا و فضيلت چو جواد
منبع فيض و جوانمردى و احسان آمد
هادى وادى حق كز پى ارشاد بشر
با چراغ خرد و دانش و عرفان آمد
يادگار حسن عسگرى پاك سرشت
كه جهان را كند از عدل گلستان آمد
قائم آل محمد شه اقليم وجود
كه بفرمانده ى عالم امكان آمد
طبع خاموش رسا باز چو مرغان چمن
پى تبريك چنين شاد و غزلخوان آمد

یا مهدی (عج)

من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم؟

حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

تو مگر سایة لطفی به سروقتِ من آری

که من آن مایه ندارم که به مقدار تو باشم

خویشتن بر تو نبندم که من از خود نپسندم

که تو هرگز گُل من باشی و من خار تو باشم

هرگز اندیشه نکردم که کمندت به من افتد

که من آن وَقع ندارم که گرفتار تو باشم

هرگز اندر همه عالم نشناسم غم و شادی

مگر آن وقت که شادی خور و غمخوار تو باشم

گُذر از دست رقیبان نتوان کرد به کُویت

مگر آن وقت که در سایة زنهار تو باشم

مردمان عاشق گفتار من ای قبلة خوبان!

چون نباشند؟ که من، عاشق دیدار تو باشم

من چه شایستة آنم که تو را خوانم و دانم

مگرم هم تو ببخشی که سزاوار تو باشم

یا مهدی (عج)

گریة آسمان

ای شعر من، فدای دو چشمان خسته ات

ای چشم من، به پای صدای شکسته ات

ای آخرین حماسة بیداری صدا

وی اوّلین تصادف بیداد با خدا

چشمان مست تو به کجا می کِشد مرا

می آیی و خدای صدا می کُشد مرا

ای های های گریة مستانه ام بیا

وی بغض در گلو به پرستاری ام بیا

آغاز من بیا و مرا باز زنده کن

در این غروب سرد دلم را تو بنده کن

این را بدان که باز ستاره شکست و رفت

آمد به شوق دیدن تو مست گشت و رفت

من می روم ولی برای تو آشفته ام بدان

چون در صدای عشق تو بشکفته ام بدان

این را بدان که از غم تو آسمان شکافت

این نور عشق بود که بر بی کران بتافت

دیشب هزار بار ناله زدم آسمان گریست

از عرش تا به حرمت کون و مکان گریست

امشب به پاس گریة افلاک بازگرد

ای نازنین ستارة ادراک بازگرد

یا مهدی (عج)

مشتاق جمال همچو ماهش، هستیم

محتاج نگاه گاهگاهش هستیم

عمری ست که بسته ایم بر روزنه ها

چشمی که یقین کند به راهش هستیم

یا مهدی (عج)

سالی گذرد بی تو مرا ،روز بیا

جان سوخت، تو ای شعلة جان سوز! ـ بیا

لبریز شده کاسة صبرم، جانا

ای از همه غایب ای دل افروز، بیا

یا مهدی (عج)

بهار شکفتن
زمان نشسته کناری به انتظار شکفتن

کجاست آن که بیاید پر از بهار شکفتن؟

تمام وسعت باران! زمین بدون تو پژمرد!

جهان دوباره بروید به اعتبار شکفتن

قیام سبز جوانه، در این زمانه گناه است

چه وقت می رسد از راه روزگار شکفتن؟

بیا به روح تماشا دوباره بال دگر ده

حضور آینه ها را ببر کنار شکفتن

تو ای شکوه حماسه بیا و معجزه ای کن

بهار می چکد از زخم ذوالفقار شکفتن

یا مهدی (عج)

انتظار موعود
ببین باقی است روی لحظه هایم جای پای تو

اگر کافر، اگر مومن، به دنبال تو می گردم

چرا دست از سر من بر نمی دارد هوای تو

دلیل خلقت آدم! نخواهی رفت از یادم

خدا هم در دل من پر نخواهد کرد جای تو

صدایم از تو خواهد بود اگر بر گردی ای موعود!

پر از داغ شقایقهاست آوازم برای تو

تو را من با تمام انتظارم جستجو کردم

کدامین جاده امشب می گذارد سر به پای تو

نشان خانه ات را از هزاران شهر پرسیدم

مگر آن سوتر است از این تمدن، روستای تو

یوسفعلی میر شکاک

یا مهدی (عج)

معبد دلم بی تو، ساکت است و ظلمانی

ای الهة خورشید! در شبی زمستانی

از پی ات روان کردم، در غروب تنهایی

ناله های پی در پی، گریه های پنهانی

لحظة رهایی ده! ای ستارة قطبی

زورق وجودم را زین محیط طوفانی

باز هم بهاری کرد آسمان چشمم را

کوچ سبز آواز سُهره های زندانی

در مسیر دیدارت، ای سپیدة موعود

کوچه باغ چشمم را، کرده ام چراغانی

از تبار اندوهم، چون شقایق صحرا

الفتی ندارم با هر غم خیابانی

قربان ولیئی

یا مهدی (عج)

سلام بر نگاه تو بلند آسمانی ام!

که از حضیض خاک ها به اوج می کشانی ام

من ازتبار لحظه های تند سیر زندگی

تو از تبار دیگری بهار جاودانی ام

سراسر وجود من پُر است از صدای تو

وجود من فدای تو! بیا به میهمانی ام

به ذرّه ذرّه جان من، طلب زبانه می کشد

ولی در این حصارها، اسیر ناتوانی ام

رسیده ام به مرگ خود در این غروب واپسین

بیا به چشم من نشین تمام زندگانی ام

شنیده ام که می رسی، نشسته ام به راه تو

سلام بر نگاه تو بلند آسمانی ام ...

یا مهدی (عج)

این جشن ها برای من <<آقا>> نمی شود

شب با چراغ عاریه، فردا نمی شود

خورشیدی و نگاه مرا می کنی سفید

می خواستم ببینمت؛ امّا نمی شود

شمشیرتان کجاست؟ بزن گردن مرا

وقتی که کور شد گرهی، وا نمی شود

یوسف! به شهر بی هنران وجه خویش را

عرضه مکن؛ که هیچ تقاضا نمی شود

اینجا، همه من اند؛ منِ بی خیالِ تو

اینجا کسی برای شما، ما نمی شود

آقا! جسارت است؛ ولی زودتر بیا

این کارها به صبر و مدارا نمی شود

تا چند فرسخی خودم، ایستاده ام

تا مرز یأس، تا به عدم، تا <<نمی شود>>

می پرسم از خودم: غزلی گفته ای؛ ولی

با این همه ردیف، چرا با <<نمی شود>>؟

یا مهدی (عج)

ذات آفتاب
عیب از کجاست؟ غیبت او بی دلیل نیست

چون ذاتاً آفتاب، به مردم بخیل نیست

ما فرع خاک پای تو هستیم ـ ای حبیب! ـ

خاکی که سر به سجده نیارد، اصیل نیست

باید میان کوره بسوزد که گُل کند

دل تا میان شعله نیفتد، خلیل نیست

جایی که جای پای عروج محمّد(ص) است

راهی برای پر زدن جبرئیل نیست

بعد از دو نیم کردن دل، پا بر آن گذار

این سینه کمتر از وسط رود نیل نیست

رضا جعفری

یا مهدی (عج)

دلم به یاد تو امشب بهانه می گیرد

نشان وصل تو را عاشقانه می گیرد

ز خوان عشق تو ای یوسف اهورایی

کبوتر دل من آب و دانه می گیرد

اگر فراق تو از دیده روشنی برده است

شرار عشق تو در دل زبانه می گیرد

شده است ساغر جان پر ز خون دل شاید

کمان عشق تو دل را نشانه می گیرد

یا مهدی (عج)

ذات آفتاب
عیب از کجاست؟ غیبت او بی دلیل نیست

چون ذاتاً آفتاب، به مردم بخیل نیست

ما فرع خاک پای تو هستیم ـ ای حبیب! ـ

خاکی که سر به سجده نیارد، اصیل نیست

باید میان کوره بسوزد که گُل کند

دل تا میان شعله نیفتد، خلیل نیست

جایی که جای پای عروج محمّد(ص) است

راهی برای پر زدن جبرئیل نیست

بعد از دو نیم کردن دل، پا بر آن گذار

این سینه کمتر از وسط رود نیل نیست

یا مهدی (عج)

اشک جمعه
او که از چشمان خیسش، اشک جاری می کند

خوب می داند که دل را اشک، یاری می کند

جمعه ها باز آ، ببین سیلاب چشم عاشقان

باغ دل را اشک هاشان آبیاری می کند

غم نباشد عاشقی را چون تهی شد جام می

اشک با لبهای تشنه، می گساری می کند

چشم را بگشا ببینی راز اشک و انتظار

اشک هم با نام مولا رازداری می کند

خدیجه ایمانی - کردستان